Saturday, March 31, 2007

ang init sa pilipinas.

MABUHAY PHILIPPINES!

atsu ku nanaman keng angeles. home sweet home. yes! summer vacation na!

TEN days lang BREAK ko.
itong holy week lang. mag-ssummer kasi ako. it's either in Baguio or Diliman. Di pa planado ang details but i will certainly take up summer classes. ayaw kong amagin sa bahay. i just need time to watch koreanovela marathons and then..SABAK NA!oh yes! it is seldom that i crave for learning. so better hit while the iron is hot. tama ba yun? parang album lang ng orange and lemons ah..
__

umuwi ako ng hindi inaayos ang iniwan ko. so me. i said i was a fighter. but then, all i ever did was to run away. tuloy, sa kakaiwas ko sa problema, ayun, lalong lumalala. ilang bese ng ngyari sakin to. when will i ever learn? at ilang bese ko narin bang tinanong ang sarili ko ng when will i ever learn?
__

hindi naman paper tong ginagawa kokaya okay lang na wala ng punctuation marks.
__

speaking of paper, HINDI ako nag-pass ng papaer sa socsci 13. haha. hindi naman kaya nag-rrecord ung teacher. pahirap sa buhay lang kung pagtutuunan ko pa yun ng pansin sa kasagsagan ng finals.
__

speaking of finals, bagsak yata akong math 14. pusang gala, wag nmn sana.
__

di pa ko nagssubmit ng requirements for transper. pakshit. pano ako lilipat niyan?
__

may 4 na libro akong hindi nabalik sa lib. 2 weeks. mga 15 days. times two. bali mga 30 pesos each book. times four. 120. leche, 5 books ata yun ah.
__

di pa pla ako ngbbyad ng boarding house. sana wag muna nila itaon gamit ko.
__

di pa ko ngcCRS. wala akong kinabukasan nito.
__

at hanggang ngayon, hindi ko parin alam ang gagain kay GATORADE.
__

sino si gatorade? haha. si fiorella kasi ang weird magbigay ng code. e sa kadahilanang walang ibang maisip nung mga oras na yun at nakasanayan narin, ayun, xa na si gatorade.
__

sorry for being so damned messed up. i am not asking you to understand. you are entitled to your freedom to judge. *message for gatorade only*
__

as if naman binabasa niya blog ko. duh. alam niya bang may blog ko? anyway, it's better this way.
__

DRUGS!(codename din from fio.hehe)kung di ka lang gwapo..sana pangit ka nalang!
__

magulo ang utak ko. wlang patutunguhan ang buhay ko. hindi ko alam.hindi ko alam.
__

hindi pa to tapos. naisipan ko lang manuod ng dvd. i shall return.

sabi ko na eh!

Friday, March 16, 2007

napakabarriotic ng post na ito.

kaninang umaga pa ko disoriented. muntik na nga ko masagasaan eh. hai nko. tpos di ko alam kung anong gagawin ko. ang dami kasi. di ko alam kung anong uumpisahan. one week nalang...huling banat na to... at eto ako, nauwi sa internet cafe, nagblog, at nag-sayang ng oras at pinanood ang bagong video ni avril.
excuse: i just need time to slow things down for a while.

speaking of avril, i don't know if i liked her new music video or not.

anyway, hmm..wala lang..

i'm enjoying things now. although stressed parin, i can now smile.

thank you father and mr.wil. :)

"emotions last for only twelve minutes. the rest are self-inflicted."
sa madaling sabi, nag-iinarte lang ako.

ah ganito nalang, kwento ko nalang ang aking jinx week.

i cannot anymore remember when it started. basta this week. ganito kasi yun..isang gabi, atat akong mag-charge ng phone dahil i am on the brink of finding my long lost crush named SAMUEL SURIAGA (trivia: sobrang crush ko yun nung grade three. kso bigla xang naglaho for an unkown reason at yun nga, hindi na muling nag-krus ang aming landas). so yun, sinaksak ko yung charger sa extension sa kwarto. kso ayaw mag-charge. lumabas ako, tiningnan ko kung nakasaksak yung extension. hindi siya nakasaksak. e di sinaksak ko. tapos...

HAPPY NEW YEAR!

may nag-spark na parang lusis from the plug. the next thing i know, madilim na.

sa kasagsagan ng pghahanap ko sa aking crush at sa pagseseryoso ng aking pag-aaral, namatayan kami ng kuryente. nkkairita ang feeling kapag bahay niyo lang ang madilim habang maliwanag sa lahat. lalo na pag ikaw ang may pakana ng mga pangyayari.

pero wla eh. tiningnan na ng boardmate ko. di daw simpleng sira. nung oras na yon, inisip ko narin kung san ako lilipat. xempre, tinxt ko si tita mel. sabi niya bukas nalang daw. so, wlang magawa dahil madilim, tinulog ko nalang.

the next day...

naisipan kong mag-maganda kaya nag-sandals ako. one inch lang naman takong nun... pero dahil siguro itinadhan, nagyari ang di inaasahan. nadapa ako. haha. as in todo landing sa sahig. yung tipong nasubsub. until know i still have the bruises. buti nalang lagi akong nka-pants kaya kembot lang ang lola mo. dahil may psok ako nun at in fairness, late nako.. tumayo lang ako na parang walang ngyari at pumuntang skul. wlang nkakaalam na ang sakit ng tuhod ko. haha. buti nalang wlang nakakita. hahaha.

tapos nun..

tapos ng zoo nmin, we went to the lib.. pagpasok ko..

tut-tut-tut-tut-tut.

nagiskandalo ako sa lib. nabulgar ang laht ng laman ng bag ko at nabulabog laht ng papasok at palbas ng lib. yung pesteng organizer lang pla nag dhilan.

eto pa.. papuntang sm.. natapilok nnman ako. buti nalang nasalo ako ni fiorella. haha.. di ko alm kung bakit ako natatapilok. dati nga two inches pa heels ko at umaakyat pa ko ng isang 75 degrees inclined plane pero di naman ganito..

tapos nung papauwi na ko.. habang inaakyat ko ang nabanggit na 75 degrees inclined plane, i was really praying na sana may ilaw na kami.. sabi ko di ko na hahanapin si samuel mag-kailaw lang kami. guess what, may ilaw na nga kami pag-uwi ko. so... parang ayaw lang ni lord na ma-locate ko siya...haha..

next day...

practical exam sa chem! analysis of cations and anions. sa kamalasmalasan, napunta sakin ang 'white solution' habang blue at orange ang sa kanila. habang alam na nilang copper at iron ang kanila, wala akong idea kung pano ma-iidentify ang sakin. naiiyak na nga ko eh. pero.. with the Lord's help.. nakuha ko naman.. finals nalang problem ko! yahoo!

hai.. nabawasan na ang kaguluhan na aking nadarama. uwi muna siguro ako. mag-lalaba. haha. napakabariotic ng post na ito.

Friday, March 02, 2007

random thoughts

free food. free internet usage. only means one thing.
ATSU KU KENG ANGELES.
eku byasang sasabing kapampangan. ditak mu. ali ku pa gagamitan correctly itnag words na balu ku. kahit na. i still consider myself a kapampangan. ngayon ko lang na-realize. proud akong maging isang kapampangan!
___

home is still home. kahit mainit at maraming restrictions.

___

i will be going to UP Manila and Diliman on Monday. just visiting.hope to study kahit saan sa dalawang yun next year. sana di ako ipahamak ng zoo at chem at math. leche. i still have one month to go. kaya pa. kakayanin.

...

pero bat ganun. parang ayaw ko ng mag-transfer. i'm loving baguio na ata. its nice here. there pala. the weather, the people, the culture, and my blocmates- gonna miss them. eh pano nga if i finish my studies there nalang? what if I graduate holding a BS Bio degree? OO, wala mxadong job offers and for sure i will be forced to go to Med School... but what if i still give it a shot? bakit ba kasi gusto kong makipagpatayan sa manila?

here i go again. confused. disturbed.
__

isa kang kabute. lulubog -lilitaw. ano to, pag naiinip ka sa buhay mo , you'll use me to kill time. pakshit tol. kung gusto mong maglokohan, then fine with me. maglokohan tayo. one day you'll see the importance of the things you take for granted.

__

kung di ka lang kasi weird, di sana ikaw nalang. sabi nga ni fio, dalawang ligo pa.

__